Акавова
Аида Абдулкадыровна
Акавова Аида Абдулкадыровна родилась 16.02.1957 г., в солнечной Республике Дагестан, Россия. В 1976 году закончила Буйнакское медицинское училище, переехала в Ленинград (Санкт-Петербург), где и проживает по настоящее время. Все эти годы Аида не только много работала и училась, но и продолжала совершенствоваться в своём творчестве. В 1986 году она закончила Ленинградский Государственный Педагогический институт им. А. И. Герцена, в 2004г — Высшую Административную школу при Администрации Санкт-Петербурга.
В 1990 году создала и возглавила Производственный кооператив «Талисман» — уютный, полюбившийся многим петербуржцам и гостям из самых разных уголков России и мира, ресторан. Аида — человек многогранный, она активный общественный деятель, организатор фестивалей, концертов, выставок и конкурсов, много занимается благотворительной деятельностью. Её всегда волнуют самые актуальные проблемы и темы, среди них «Многонациональный Санкт-Петербург», «Толерантность между конфессиями», «Молодёжь и будущее России» и многие другие. Вклад Аиды Акавовой в развитие межнациональных отношений, культуру, её социальная ответственность отмечена наградами на уровне правительства России, Республики Дагестан, Санкт-Петербурга.Она является Почетным членом Творческого клуба «Союз искусств» Всероссийской полицейской ассоциации МПА (Ленинградский регион).
Аида Акавова пишет на кумыкском языке, одном из языков многонационального Дагестана. Её творчество посвящено своему народу и его истории, национальным героям и близким ей людям.
Суварып турса арив
Оьсе деп айта терек.
Уланым оьсюп къалды,
Гьали къыз тапма герек.
Огъар къызлар сайладым
Кимлеге де къаралды.
Бувурум да яллады,
Табанларым ярылды.
Токътамагъа кююм ёкъ,
Къоймай юрек буюра.
Мен тапгъан къызлагъы бу
Эрнин-бурнун чююре.
Олтуртуп уланыма
Не сюерни сорадым.
Гертисин билме сююп
Гёз ичине къарадым.
-Ёлукъдум кёп къыз булан, —
Деп башлай айтма улан.
-Бириси ата-ана
Булан яшарны сорай.
Бири не машин булан
Гелген кююнге къарай.
Миллионлукъ юзюк сюе,
Оьзю гьалкъалы къалай.
Кююм ёкъ деп айтгъанда,
Нетме гелдинг деп сорай.
Бирлери къашын юлюп,
Боявлардан къаш этген…
Къысгъа этген чачларын…
Уландай болуп битген.
Бабишни авзу йимик,
Эринлерин чюютрген…
Линзалар салып гёзге
Гёк гёз къыз болуп битген.
Спичка йимик назик,
Гюн тиймей бармакълары.
Бармакълар чакъы оьсген
Къолдагъы тырнакълары…
-Яхши балам нетейик? —
Деймен, ичден гюебиз.
Яш кёп уллу болгъанча
Уьй этмеге сюебиз.
Гьали мод шолай болгъан…
Энни нетмеге герек…
Улан сюйгенни алсанг,
Парахат бола юрек.
Дорогая Мама!
Аявлу анам! Къайдасан, къайда?
Юрегим толгъан, аявлу анам!
Авруп ятмадынг, бизге маслагъатлар этмединг,
Юрегинг толгъан дерт булан алгъасап гетдинг.
Аявлу къзынг мен эдим къызардашынг, къурдашынг,
Юрегигни дертин бёлюп алагъан,
Сырларынгны ортакъчысы болагъан.
Мен къалдым ана болуп аявлы яшларынга,
Магъа чы ёкъсан, анам, гече-гюн къыдырсам да.
Ятсам тюшюмде гёрюп, турсам шондан сююнюп,
Шо болажакъ яшавум энниден сонг, сенден сонг,
Сен дюньядан гетген сонг…
Аявлу анам !
Атам тура манг болуп, яшлар тура бозарып,
Ананг тура олтуруп къуран китаплар охуп.
Гьали кимдир ёлдашынг, кимдир сени къурдашынг,
Кимге дертинг айтасан, кимге сырынг чечесен?
Аявлу анам?
Ялкъмассан янгъызман деп, къоркъмассан гече-гюннюз.
Женнет агълю болгъун сен, мени аявлу анам!
Аявлу анам, къайдасан, къайда? Юрегим толгъан, аявлу анам…
Был революционер в Дагестане Уллубий Буйнакский ,они тайком встречались Тату Булач. Но они были единомышленниками. Его расстреляли, молодая Тату осталась одна и так она не вышла замуж.
Не яшадыгь Уллубий не гордюнгь?
Не гунн гормеге тувгъан Улан болдугъ?
Бизин Совет гъукумат саялы
яшадыгъ,яшлыгъыгъны гъакъ юрекь булан.къаныгъ,жаныгъ булан огъар берилдигь
Уллубийде Тату да бир бирине бозаргъан куйде къалды
Эки сюйген бир болмагъа Тенгирим языв язмады
Коп сюеген сизин Тату Булач.
Сизге тенгли, орнугъызны тутагъан адам тапмады
Шолай, юреги толгъан гъайгъы булан, бозаргъан куйде къалды
Даниялны тухуму артмады ,
Сизин фамилиягъызны юрютме адам къалмады.
Коп баракалла болсун бизин къумукъ халкъгъа,
Атыгъызны унутмай
Сиз юрютген ишлеригизни,
Коп арюв сыйлап савгъатлай.
Бугленни тёринде тувгъансан, Иса булан
Солтанатны генгюн алгьансан
Дагьыстан миллетни оьр этип
Къумукъ халкъны бай этип
Тухумунгну бар этип
Тизюв-асиль яшав къургъансан
Арбаны ал дёгерчекьлерин тартып юрютген
Аркъа,торкъа ёлланы сюрюп ТЮЗ этген
Бугун, биз юрюйген Дагъыстанны топрагъыны байлыгъы
Шихсаидны тюз берильген билими , бугун бизге пайдалы
Тувгъан гюнюгн эсимнен таймай бир де,
Яш бусам да, сююнгеним къалды тюшюмде.
Уч уланны арасында янгъызман деп йылайдым,
Сен тувгъан сонг шатлыкъ гирди гёнгюме.
Гиччиден уллу болдунг мени гёнгюмню бузмай,
Бетиме къарагъанда гёнгюмню мени гёзлей.
Мен йыракъ ерге гетди, ят шагьаргъ, ят элге,
Къалдым къанатсыз къувдай, янгъыз къалдым ят ерде.
Бираз заманлар гетип, эсим-оюмну жыйып,
Къызашымны чакъырдым, гьар гюн гёрмеге сююп.
Анадашим янымда бирче арив турадыкъ,
Бир-биревден сююнюп, кёп муратлар къурадыкъ.
Оюм-дертим чечмедим, сенден битмедим тоюп,
Гюмелекдей учдунг сен, мени янгыз да къоюп.
Гетдинг замансыз-чакъыз, аявлу анадашым,
Женнетлени тёрюнде бол энни, къызардашим.
Яшларынга сени орнунгну тутуп болмайман,
Оланы гёргенде, йыламай-йылай яллайман.
Бетине нечик къарайым, гёнгюн нечик алайым,
Аявлу къызардашим, сенсиз нечик яшайым?
__________________________________
Говорят «Аида» приносит счастье…
75 йыл алда бизин халкъыбыз
Къанлы давда душманлардан уьст гелген.
Бир гюнагьсыз кёп халкъыбыз къырылгъан,
Бизин якълап кёп уланлар жан берген
Исмайылов Абдулгьаким къоччагъым,
Байракъ чанчгъан Рейстагны башына.
Игит иши 50 йылдан билинип,
Уьллкю болду уллусуна, яшына.Кёп аналар тас этгенлер яшларын,
Кёп авлетлер аталарсыз къалгъанлар.
Кёп къатынлар къыйынлыгъын яшавну
Бюдюремей инбашына алгъанлар
Сувукъдан да, ачлыкъдан да сакълагъан,
Яшларына билим, тарбия берген.
Шо къыйында уьстюн гелген халкъыма
Янгы душман — коронавирус гелген.
Шонча гючлю пачалыкъда яшайбыз,
Шо аврувгъа дарман табып болмайбыз.
75 йыл Уьстюнлюкню абурлап,
Байракъ тутуп парадгъа да бармайбыз.Ветеранлар болмай чыгъып парадгъа,
Биз оланы гёнгюн нечик алайыкъ?Игитлени кёкге чююп болмадыкъ,
Биз олагъа не бет булан къарайыкъ.
Санкт-Петербург 2020г
Не пелекет бу дуньяда къобагъан ,
Адамлагъа рагъатяшав болмаймы?
Ахча этип толтурасыз банкланы,
Шо хуржунлар ,гъейлер бир де толмаймы?
Гъаман харжны савут этме харжлайсыз ,
Парахатлыкъ деген ёлдан бармайсыз .
Шо ахчаны къоркъутмагъа пайламай ,
Аврувланы тайдырмагъа къоллагъыз.
Бир биревгесанкциялар саласыз ,
Тек пайдасын янгъыз бирлер аласыз.
Халкъ сюймейми парахатда яшама ,
Сююп,яшап ,арюв ашлар ашама?
Ашлагъа да гъали агъу къошасыз,
Халкъгъа шону кёп гёргенге ошайсыз ,
Къара халкъны бир -бирине оьчдюрюп ,
Тек озюгюз аманлыкъда яшайсыз.
Халкъ оьрчюкген,маслагъатгъа айланмай,
Токътагъансыз чыгъып ондан арекьге.
Бирев -биревгесиз санкциялар салгъанча
Иман салып токътасагъыз юрекге.
2020г.
Не яшадынг, Уллубий, не гёрдюнг,
Не гюн гёрмеге тувгъан улан болдунг?
Совет гъукумат учун яш жанынгны бергенсен,
Халкъны насибин якълап кёп къыйынлар гёргенсен.
Уллубий булан Тату сююнмеди сюювден,
Эки сюйген бир болма Аллагь языв язмады.
Сюювюне амин кюйде экевю де гетдилер,
Элин азат этмек учун уллу ишлер этдилер.
Оьзю учун жаныгъызны къурбан этген халкъынг да
Яш наслугъа атыгъызны унутмагъа къоймажакъ.
Гьар даим де уьлгю болуп къалажакъсыз сиз бизге,
Оьктем болуп, баш иебиз, къоччакъ уланлар, сизге.
Ана деген терекдир
Гьар бутагьы юрекдир.
Япырагъы – бюйрекдир,
Емишлеи – баладыр,
Тамырлары – сютю булан
Береген тарбиядыр.
Бугюнгю пелекетни де
Бардыр, балики, пайдасы,
О балагьдан
Къутулуп да боларбыз,
Уьюбюзде олтурсакъ,
Яшланы кюлкюсюнден
Уьюбюзню толтурсакъ.
Балдан татли балаланы
Бавурубузгъа басып,
Савлай агьлю жыйылып,
Уллу къазанлар асып,
Татли ашлар ашайыкъ,
Татывлукъда яшайыкъ.